Νομός Έβρου

Ο Νομός Έβρου διασχίζεται σε όλο το μήκος του από το ομώνυμο ποτάμι, που στην αρχαιότητα λέγονταν Ρόμβος. Ο γιος του μυθικού βασιλιά της Θράκης Κασσάνδρου Έβρος, κίνησε την οργή της μητριάς του γιατί δεν ανταποκρίθηκε στον έρωτά της. Όταν αυτή τον κατηγόρησε στον πατέρα του, έπεσε στον ποταμό Ρόμβο και πνίγηκε. Έτσι ο ποταμός πήρε το όνομα Έβρος και από αυτόν και ο νομός ονομάστηκε Έβρου. Η περιοχή του Νομού Έβρου, κατοικείται από την Παλαιολιθική εποχή συνεχώς μέχρι σήμερα. Τα πρώτα ίχνη ζωής, έχουν βρεθεί στην περιοχή του Ορμενίου και είναι παλαιοντολογικά ευρήματα από μαστόδοντα. Νοτιότερα, κοντά στα χωριά Ρίζια και Κέραμος, βρέθηκαν λίθινα εργαλεία της Μέσης Παλαιολιθικής Εποχής ( π.χ.), από πυριτόλιθο (τσακμακόπετρα). Από την Νεολιθική εποχή έχουν αποκαλυφθεί οικισμοί στο σπήλαιο Μάκρης και στο Μικρό Βουνί της Σαμοθράκης, το οποίο κατοικήθηκε συνεχώς μέχρι την εποχή του χαλκού, οπότε και ήρθε σε επαφή με τους Μινωίτες της Κρήτης, όπως φαίνεται από ορισμένα ευρήματα. Στα τέλη του 5 ου π.χ. αιώνα, οι Πέρσες εκστρατεύοντας στη Σκυθία περνούν από την Θράκη και ιδρύουν στις εκβολές του ποταμού Έβρου, στρατιωτική βάση με ισχυρό Φρούριο και πολλές εγκαταστάσεις. Είναι ο ξακουστός Δορίσκος, όπου την άνοιξη του 480 π.χ. ο Ξέρξης εκστρατεύοντας στην Ελλάδα, έκανε την καταμέτρηση των στρατευμάτων του, όπως αφηγείται ο πατέρας της Ιστορίας Ηρόδοτος. Ο Δορίσκος θα αποτελέσει αργότερα πεδίο συγκρούσεων μεταξύ Περσών και Ελλήνων μέχρις ότου πέσει στα χέρια των Αθηναίων.

Αργότερα, θα καταληφθεί από τον Φίλιππο της Μακεδονίας και θα αποτελέσει μία από τις βάσεις της εκστρατείας του Μ. Αλεξάνδρου προς την Ασία. Από τον 7 ο μ.χ. αιώνα, αρχίζουν στη Θράκη επιδρομές των Βουλγάρων. Έναν αιώνα μετά, καταστρέφουν την Πλωτινούπολη. Στη θέση της αναδεικνύεται το Διδυμότειχο. Η περιοχή του Έβρου θα ηρεμήσει μετά την κατατρόπωση των Βουλγάρων από τον Βασίλειο Β (Βουλγαροκτόνο). Ο Βυζαντινός πρίγκιπας Ισαάκιος Κομνηνός, γιος του Αλεξίου Α του Κομνηνού, ιδρύει το Μοναστήρι της Παναγίας της Κοσμοσώτειρας στη θέση Βήρα. Με τα χρόνια, γύρω του θα αναπτυχθεί μια ολόκληρη πόλη, οι σημερινές Φέρες.